Przypowieści Salomona 15
Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.
Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.
Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.
Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.
Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.
W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.
Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.
Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.
Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.
Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.
Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.
Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.
Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem
Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.
Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej, niżeli skarb wielki z kłopotem.
Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.
Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.
Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.
Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.
Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.
Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.
Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!
Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.
Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.
Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.
Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.
Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.
Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.
Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.
Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.
Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.
Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.